فحش هاي ركيك
موقتي است و در اكثر موارد به تلافي و جبران هاي خسارت بار مي انجامد.
شما وقتي عصباني ميشوي چه ميكنيد مثلا زماني كه راننده اي به ناگاه جلوي ماشين شما ترمز مي‌كنند و با موقعيتي غير منتظره روبرو مي شوي؟ فحش ميدهيد و عصبي ميشويد؟
سوال اينجاست كه چرا عصباني مي شويم و اينكه آيا با دادن فحش هاي ركيك آرام مي شويم و يا در درون نا آرام تر؟هنگامي كه خشم خود را به بيرون فرافكني مي كنيم ،فحش ميدهيم سبب تخليه هيجاني مي شود اما چه بلايي بر سر فرد مقابل مي آيد آيا با تحقير و خورد كردن ديگران ما بزرگ ميشويم؟
همه مي‌دانيم كه بفرما بشين يك معنا دارند و مسلما گفتن بفرما زيباتر و دلنشين تر است اما چرا نمي توانيم در همه جا و هميشه آرامش و خود را حفظ كنيم در پي چه هستيم؟
تئوري هاي روانشناسي و مثبت نگري را عملاً در زندگيمان به كار نمي بريم درونمان ناآرام است و با ديدن هر ناهماهنگي و مانعي بيقرار مي شويم و اين عصبانيت تشكيل مي شود اثر فردي تخليه مي شود،فحش ميدهيم و براي لحظاتي تسكيني موقتي مي يابيم اما همواره به فكر حل ريشه مسائل نيستيم.
فحش هاي ركيكي كه مي‌شنويم و يا ميدهيم را بررسي كنيم و تاثير آن را در آينده كودكانمان ببينيم مسئوليت پذير باشيم و راه هاي مناسبي را جهت تسكين هيجاني خود پيدا كنيم. مسئله آن به شهربازي به رويم و جير بزني و بخنديم چه لزومي دارد كه هيجانات منفي را از طريق آزاردهنده تخليه كنيم در حالي كه مي توان انرژي هايي را به روش‌هاي گوناگوني تعديل كرد.
رابطه جنسي با شور و حرارت با شريك زندگي نيز مسكني قوي است اما مسئله اي كه همچنان بدون پاسخ مي‌ماند اين است كه آرامش عميق دروني مان را چگونه ايجاد كنيم با روش هاي دروني و يا بيروني هدف گذاري و رفتن به سمت آرزوها و مثبت نگري و بخشيدن افرادي كه از آنها كينه به دل داريم براي خودمان ضروري است با اين كار به خودمان كمك ميكنيم.
همواره دو انتخاب داريم يا فحش هاي ركيك بدهيم و يا حرفهاي زيبا بزنيم. احساسات ما در هر لحظه تعيين مي كند كه كدام را انجام دهيم فحش بدهيم يا آرام باشيم ؟ پس بر رويهيجانات مان و طرز فكرمان كار كنيم و شخصيتي زيبا از خود بسازيم و بدانيم كه از كوزه همان برون تراود كه در اوست كوزه وجودمان را از كلماتي الهام بخش و مثبت پر كنيم و اميد دهنده مردمان باشيم.
برچسب: ،