كودك تيزهوش
باهوش و ديگران بينه و سيمون ۱۹۰۵ موفق به تهيه و انتشار تست هوش شدند. ابزاري براي اندازه گيري هوش شناختي منجر به پديد آيد مدارس خاص جهت آموزش و پرورش كودك تيزهوش گرديد كلاس هايي كه در آن كودك تيزهوش
مي‌تواند سه كلاس را در دو سال با موفقيت به پايان برساند.
بعد از جنگ جهاني دوم ۱۹۴۵ توجه و علاقه به شناسايي و آموزش كودك تيزهوش به ويژه در آمريكا فرانسه انگلستان و شوروي مقالات زيادي در زمينه تيزهوشي و خلاقيت نگاشته شد و مراكز گوناگوني جهت سنجش و ارزيابي استعدادها و آموزش و نگهداري كودك تيزهوش تأسيس شد.
البته تيزهوشي در برخي جوامع منجر به خلاقيت هايي در زمينه هاي خاص مي گردد و پذيرش ابداعات جديد و طرز فكري هاي نو و غير عادي به نسبت ۹۹ درصد بقيه افراد مي‌توانند عجيب شمارده شود. محيط كودك تيزهوش تأثيري بسزا در پرورش و شناسايي او ايفا مي كند . سرمايه گذاري بر روي حافظه و محتواي فكري او تحت تأثير والدين است كه او را پرورش مي دهند لذا متاسفانه كودك تيزهوش كه در خانه‌هاي با فقر فرهنگي و مادي پرورش مي يابند در پي شكوفا نشدن تمامي استعداد هاي بالقوه وجودشان به نوعي نارضايتي و خشم مي رسند و هيجاناتي منفي مانند افسردگي را يدك مي كشند. از آنجا كه هوش شناختي و هوش هيجاني توانايي براي درك ارتباط و همدلي با افراد توامان به نتايج آزمون رسند مي بايست كودك تيزهوش در سنين ابتدايي شناسايي گردد و محيطي غني براي آنان فراهم كرد تا بتوانند خود واقعي و توانمند شان را شكوفا سازند و به نوعي رضايت و آرامش دروني احساسي هم برسد.
ضرورت شناسايي استعدادهاي درخشان و كودك تيزهوش
ايجاد غناي فرهنگي و اموزشي در ارتباط با كودك تيزهوش
ايجاد امكانات و تسهيلات ويژه براي شكوفايي كودك تيزهوش
تفاوت هاي فردي در برنامه ريزي آموزشي براي كودك تيزهوش از اهميت ويژه اي برخوردار است
با شناسايي تنوع استعدادها دركودك تيزهوش مي توان آنها را در جاي درست قرار داد
افراد سرآمد در رشد و تعالي فرهنگي و تمدن ملت ها نقش اساسي دارند
جلوگيري از فرار مغزها و پرورش استعدادها در محيط اوليه زندگي افراد
پي بردن به استعداد ويژه كودك تيزهوش و رشد همان توانايي و عدم هم شكل شدن افراد با همديگر.
تعريف هوش و تيزهوشي
بورينگ ۱۹۹۲ هش را چيزي مي دانند كه با تست هاي هوشي اندازه گيري مي شود البته روشن است كه چنين تعريفي نمي‌توانند از چيشي خوش خبر دهد به همين دليل بايست حدود هوش مشخص شود تا به توان ابزار و وسايل اندازه گيري آن را شناخت.
البته هوش ابعاد مختلفي دارد مانند هوش رياضي كلمات فضايي و غيره .
اوايل كودك تيزهوش كودكي بود كه نسبت به كودكان هم سن و سال خود داراي توانايي عمومي بيشتر بود كه بهترين شاخص نان تست هوش استانفورد بينه و يا وكسلر است.
در سال‌هاي اخير نارضايتي زيادي در مورد استفاده از هوشبهر به عنوان ملاكي واحد براي تعريف كودك تيزهوش به وجود آمد. پياژه هوش را توانايي سازگاري و انطباق با محيط تعريف كرده است وي معتقد است هوش فرد نتيجه منفعل و فعاليت‌هاي ذهني به ارث رسيده و مستقل از محيط و تجارب به او نيست و مراحل تحول شناختي را مطرح كرده است.
كودك تيزهوش ، برنامه ها و خدمات آموزشي متمايزي فراتر از آنچه در برنامه مدارس عادي ارائه مي شود نياز دارند.
اين كودكان توانايي بالقوه اثبات شده اي در چنين زمينه‌اي دارند.
۱_ توانايي هوش عمومي
۲_ توانايي رهبري
۳_ توانايي رواني حركتي
۴_ استعداد فرهنگي خاص
۵_ تفكر خلاقيت سازنده
نقش والدين در تعليم و تربيت كودك تيزهوش و با استعداد شناسايي تيزهوشي و استعدادهاي ويژه كودكانشان به روشهاي زير:
۱_ تيز هوشي كودك را براي خود مسلم سازند و بگذارند آنها بدانند كه والدين قابليت هاي آنان را درك مي كنند.
۲_ به كودك تيزهوش كمك كنند تا توانايي‌هاي شان را به‌عنوان استفاده مطلوبي بپذيرند كه بايد پرورش يابند نه اينكه مخفي شوند.
۳_ بنا بر اعتقادات خودشان به پرورش كودكانشان نپردازند مثلاً اگر حافظه كودك بسيار عاليست محتواي آن را با مطالبي كه كودك مي پسندد افزايش دهند كه خشك و ايستا كودك و مجبور به چيزي كنند كه خودش نمي خواهد
۴_ با آنان در سطح از توانايي كه قادر به ابراز آن باشند رفتار كنند همواره سن تجربه و رشد بدني نيازهاي رواني اجتماعي و درك كودك را مد نظر داشته باشند.
۵_ خودشان چيزي براي ارائه به كودك تيزهوش داشته باشند با شركت كردن والدين در سمينارهاي علمي و مشاوره هاي روانشناسي مي توان آموزش هاي بهتري را منتشر كرد از طريق تنبيه و پاداش هاي بدحجاب و نه متدهاي قديمي تعليم و تربيت.
۶_ در صورت بروز مشكل خانوادگي مثل طلاق و غيره با كودك صحبت كند و اگر خود نمي توانند از متخصص كمك بگيرد و مسائل را براي حل كند به نحوي كه دهن كودك را همواره مشغول دعواهاي خود نگه ندارند و كودك تيزهوش به توانند در فضاي آكنده از عشق و احترام و پذيرش تفاوتها رشد كنند و همانگونه كه هست دوست داشته شود.
۷_ از مقايسه و تحقير كودك بپرهيزند والدين بايد بدانند كه كودك تيزهوش آنها ممكن است برخي مهارتها را به خوبي همسالان خود نتواند انجام دهد اما از استعداد ويژه‌اي در زمينه خاصي بهره مند است و لزومي ندارد كه وي را به زور همانند بقيه دوستان است شكل دهند.
۸_ توانايي پذيرش تفاوت هاي فكري احساسي كودك تيزهوش با خود را داشته باشند مثلاً كودكي كه استعداد ويژه اي در حركات موزون دارد نمي بايست حتما رياضيدان خوبي هم باشد.
۹_ به كودك تيزهوش خود امكان تجربه هاي متنوع و جديد مطابق با روز را بدهند و او را تشويق كنند و از او بخواهند كه بارها تمريني را انجام دهد تا به نتيجه مطلوب برسد و اين نيازمند اين است كه والدين روزي خودشان كار كرده باشند.
۱۰_ والدين الگوي خوب براي فرزندان هستند پدر و مادري كه به خود شكوفايي رسيده باشند به نسبت والديني كه نيازهاي اصلي خود را بر روي فرزند تخليه مي كنند نتايج متفاوتي را در آينده شاهد هستند فرزندان با دروني ساختن الگوهاي خانوادگي به طور معمول همان رفتار پدر و مادر خود را نشان مي دهند مگر كه آموزش‌هاي مناسبي را به وقت بحراني و حساس رشد خود دريافت كرده باشند.
۱۱_ والدين به نقاط مثبت و توانمندي هاي كودك تيزهوش خود توجه بيشتري نشان دهند و تمركز خود را از ناتواني هاي او كاهش دهند و محيط غني و حمايت كننده اي را براي فرزند خود فراهم كنند و مدام در پي ديدن نقاط قوت فرزندشان باشند كه با تشويق‌هاي مكرر استعداد ويژه او را تقويت كنن
برچسب: ،